Świerk (Picea abies)

Pozyskujemy drewno wyłącznie z rodzimego świerka- rosnącego w Karkonoszach i Sudetach. Z niego wytwarzamy promienie i gotowe strzały — od selekcji tarcicy, przez precyzyjną obróbkę, po wykończenie powierzchni.

Parametry orientacyjne (~12% MC): gęstość ~405 kg/m³, MOE ~9,7 GPa, Janka ~1 680 N.

W praktyce: lekki i sprężysty, daje niższą masę przy danym spine niż sosna i często POC; wymaga ostrych narzędzi (skłonność do wyrwań na przekornym usłojeniu).  

Na tle innych gatunków: lżejszy od sosny, mniej twardy; w porównaniu do POC ma nieco niższy stosunek sztywności do masy, ale w odpowiedniej selekcji sprawdza się w każdych warunkach. Najtrudniejszy w obróbce, niełatwy w pozyskaniu we właściwej jakości, za to statystycznie najlżejszy z trzech porównywalnych gatunków.

Sosna (Pinus sylvestris)

Pozyskujemy drewno wyłącznie z naszego rejonu i jest to sosna rosnąca w wyższych rejonach Sudetów. To z niego wytwarzamy promienie i gotowe strzały — od starannej selekcji tarcicy, przez precyzyjną obróbkę, po wykończenie powierzchni.

Dlaczego sosna dla łuczników?

Trwałość i odporność na uderzenia — sosna jest twardsza od świerka, lepiej znosi intensywne użytkowanie i „terenowe” warunki: mniej obić, zadziorów i wyszczerbień. Zazwyczaj też jest prostsza jako promień i długo trzyma kształt.

Stabilny, „spokojny” lot — wyższa masa promienia daje płynne zachowanie w przewiewie; bardzo dobrze współpracuje z grotami 100–125 gr, zapewniając zdrowy FOC i szybką stabilizację. W porównaniu ze świerkiem prędkość początkowa jest niższa, co sprzyja pewnemu, kontrolowanemu strzelaniu ale na mniejszych dystansach 3D( do ok. 30 m).

Czysta obróbka — sosna daje gładką powierzchnię po strugach i szlifach, świetnie przyjmuje pióra i kleje, a krawędzie długo pozostają równe.